Jest to pionowa odległość mierzona pomiędzy poziomem terenu, a najwyższym punktem dachu. Mierzymy ją od poziomu terenu przy najniżej położonym wejściu do budynku do górnej powierzchni stropu nad najwyższą kondygnacją. W przypadku, gdy budynek posiada poddasze użytkowe, jako górny punkt pomiaru przyjmuje się kalenicę dachu lub jętki z warstwą izolacji.
Polska Norma PN-ISO 9836:1997
„Właściwości użytkowe w budownictwie – Określanie i obliczanie wskaźników powierzchniowych i kubaturowych”.