Wysokość kondygnacji definiuje się poprzez wysokość między poziomem powierzchni podłogi danej kondygnacji a poziomem powierzchni podłogi kondygnacji leżącej powyżej. Różnica pomiędzy poziomem posadzki a wykończonym sufitem to wysokość w świetle.
Czytaj więcej
Kondygnacja – część budynku zawarta między bezpośrednio nad sobą położonymi stropami.
W zależności od położenia kondygnacji można mówić o parterze, stanowiącym poziom, na którym znajduje się główne wejście, piętrach, czyli poziomach położonych powyżej parteru oraz piwnicy, której powierzchnia podłogi leży niżej, niż powierzchnia otaczającego budynek terenu. Ostatnie piętro położone bezpośrednio pod dachem spadzistym jest określane jako poddasze, ewentualnie mansarda, zaś używana jako np. pomieszczenie mieszkalne lub handlowe płytka piwnica – suterena. W przypadku bardziej skomplikowanych układów przestrzennych (np. split levels) występują półpiętra, znajdujące się pomiędzy głównymi poziomami budynku. Jako półpiętro można określać też mezzanino. W mowie potocznej uznaje się często piętro za synonim kondygnacji.
Czytaj więcej
Kubatura budynku jest sumą kubatur wszystkich jego kondygnacji. Stanowi ona objętość budynku i pozwala precyzyjnie określić jego wielkość. Jest iloczynem powierzchni rzutu każdej kondygnacji, mierzonym po zewnętrznym obrysie ścian i wysokości tej kondygnacji. Kubatura budynku może być określana brutto lub netto. W celu obliczenia kubatury netto (np. dla potrzeb wyliczenia bilansu cieplnego), pomniejsza się kubaturę brutto o kubaturę wszystkich elementów zewnętrznych budynku (tarasów, balkonów), klatek schodowych, oraz szybów dźwigowych. Wszelkiego typu prześwity, poddasza nieużytkowe, przejścia, ganki, krużganki, balkony i tarasy wliczane są do kubatury brutto.
Czytaj więcej
Powierzchnia rzutu poziomego budynku w stanie wykończonym mierzoną po zewnętrznym obrysie ścian kondygnacji przyziemnej lub nadziemnej w przypadku, gdy jej obrys występuje poza obrys kondygnacji przyziemnej (pionowy rzut krawędzi zewnętrznych domu na powierzchnię terenu).
Do powierzchni zabudowy nie są wliczane:
– powierzchnie wydzielonych obiektów pomocniczych (np. szklarni, altan, itp.)
– powierzchnie elementów drugorzędnych (schodów zewnętrznych, daszków, markiz, itp.)
– powierzchnie obiektów budowlanych, które nie wystają ponad powierzchnię terenu.
Powierzchnia pomieszczeń, na wszystkich kondygnacjach, służących do zaspokajania potrzeb związanych z przeznaczeniem budynku, a więc pokoi, kuchni, łazienek, piwnic itp, z wyjątkiem klatek schodowych i szybów dźwigowych, itp. Powierzchnię użytkową na poddaszu liczy się następująco: powierzchnię o wysokości powyżej 2,20m liczy się w 100%, powierzchnię o wysokości od 1,40m do 2,20m w 50%, natomiast powierzchni o wysokości poniżej 1,40m nie wlicza się.
Czytaj więcej
